- dikdir
- подъем, крутизна, круча.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
dikdir
Смотреть что такое "dikdir" в других словарях:
dikdir — is. Dik yer, kiçik təpə. Muğan gözəli dikdirə çıxıb Xançobana yanaşdı. İ. Ə.. O biri tərəfdə isə yekə bir dikdir var idi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bombı — (Kəlbəcər) təpə, dikdir. – Mallar bombıda otdıyır … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bazı — 1. is. məh. 1. Xışın, cütün ulamadan kötüyə qədər olan hissəsi; qol. 2. İki zəmi, tarla arasında mərz; dikdir. 3. Halqa, dairə. Üzük bazısı. 2. is. <fars.> dan. Oyun, kələk, hiylə, biclik. Bazı gəlmək – kələk gəlmək, biclik işlətmək.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
irəmə — is. Yer səthindən azacıq hündür olan yer; təpə, dikdir. İrəmələr, ay irəmələr; Qoynunda kəkliklər mələr. (Mahnı). . . İrəmələrdəki kəklik, taxılların içindəki turac və bildirçin . . nadir quşlardır. Ə. Vəl.. Doluxsunmuş buludlara qan çilənir elə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
köbər — is. Dik yer, dikdir, dik torpaq qalağı, hündür yer. Top sındırmış bir ağac; Yaralı durna kimi; Dayanmışdır köbərdə. R. R.. <İlyas:> Mən dəyirman yanındakı köbər üstündə oturub başımı aşağı salmışdım. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tirə — 1. is. 1. Nəsil, tayfa. <Dadaş Lələşov:> El bilir ki, onların törəməsi ilə bizim tirə əmiuşağı olubdur. S. R.. 2. Bir biri ilə düşmənçilik edən və ya yola getməyən dəstələrdən hər biri. Naxçıvan əhli, demə, üç tirədir, beş tirədir. Ə. Q..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yal — 1. is. 1. Atın (və bəzi heyvanların) boynunun üst hissəsində bitən uzun tüklər. Əli ilə atın üzünü, gözünü, yalını, sağrısını tumarladı. «Koroğlu». Bəy ata yaxınlaşdı, əli ilə onun yalını tumarladı, qayışlarını yoxladı, səliqəsiz görünən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaslanmaq — f. 1. Yayılmaq, sərilmək. Bir gün yeməkdən sonra qoltuqlu sandalyaya yaslanaraq qəzet oxuyarkən Hacı Yunisin xidmətçisi yemək otağına girdi. A. Ş.. Yaslanıb samanın üstünə cansız; Yatır qaqqıltısız, ahsız, amansız. S. V.. 2. Söykənmək, dayanmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yoxuş — is. 1. Yolun dağa, təpəyə qalxan hissəsi; ümumiyyətlə, getdikcə yuxarı qalxan yer (eniş müqabili). Dərənin o biri tayında yoxuşun başında bir atlı dayanmışdı. Ə. M.. Yollar uzun, yoxuş dar. B. V.. // Dik (yer), dikdir. İndi yuvasından uçacaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
